Moje rozmyślania o malarstwie cd. (6)

Pejzaż działa na nas zawsze, zależnie od tego, jak jest bliski naszym odczuciom i czy wiernie oddaje koloryt narodowy czy regionalny. Mieszkałam kiedyś na Mazowszu i do dzisiaj wspominam ten bezkresny horyzont i te polskie wierzby, stare pnie ze sterczącymi gałęziami, latem pokryte liśćmi co w szumie wiatru grały Chopina. Wiosną natomiast, sterczały rozczapierzone usiane srebrnymi baziami, aksamitnymi w dotyku i ciepłymi, podobnymi do wielkanocnych kurczaczków. Miało się wrażenie, że bazie są żywymi istotami, które wchłonęły całe ciepło wiosennego dnia.

Podczas podróży zachwycam się często wspaniałością obcej przyrody, nie zaćmi ona jednak w żaden sposób naszej polskiej. Urodziłam się w Polsce i kocham ten krajobraz choć czasem bywał on szary, ale tą szarością i podmuchem północnego-wschodniego wiatru był piękny w swej nostalgii.